KIA ရဲ႕သမိုင္းေၾကာင္းမသိေသးသူမ်ားအတြက္ အဏၰ၀ါစစ္သည္ ရဲ႕ေဆာင္းပါး ကိုၿပန္လည္တင္ၿပ လိုက္ရပါတယ္။ ---------------------------------------------------------------------------------------------------- ေကအိုင္ေအႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲအေတြ႕အၾကံဳမ်ား တကယ္ေတာ့ ေကအုိင္ေအႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးမႈသမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ေကအိုင္ေအက ကတိမတည္ ဗေလာင္းဗလဲအျမဲ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္သာၿဖစ္သည္။ ထုိ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို အမ်ားသိႏုိင္ေအာင္ မိမိမွတ္သားထားေသာအခ်က္အလက္မ်ား၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈတြင္ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္ေကာင္စီ(လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္) က မိတ္ေဆြမ်ားအား ျပန္ေမးၿပီး စုစည္းတင္ျပလိုက္ရပါသည္- ေကအိုင္အို ေသာင္းက်န္းမႈ ============== ေကအုိင္အိုေသာင္းက်န္းမႈသည္ ဦးႏု၏ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာၿပ႒ာန္းေရးကတိျပဳခ်က္ ေၾကာင့္အစျပဳခဲ့ျခင္းၿဖစ္သည္။ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေကအင္န္ယူ အဖြဲ႕တြင္းေရာက္ ေနၿပီးကြတ္ခိုင္ေဒသတြင္ ေျမေအာက္စည္း႐ံုးေရးလုပ္ရန္ ျပန္ေရာက္ေနေသာ ေဇာ္ ဆိုင္း၊ ၎၏ညီ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားၿဖစ္သည့္ ေဇာ္တူး၊ ေဇာ္ဒန္ဆိုေသာ ေဇာ္ ညီအကိုသံုးေယာက္ႏွင့္ ေကအင္ယူမွ စစ္ေရးအၾကံေပးအျဖစ္ထည့္ေပးလိုက္ သည့္ ေဇာ္ေဘာက္ေခၚ ဂ်ီလစ္လင္း၊ အစိုးရတပ္မွထြက္လာသည့္ တပ္ၾကပ္အဆင့္ရိွ လမုန္တူးဂ်ိဳင္တို႕ေပါင္းၿပီး စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေကအုိင္အို ( Kachin Independent Organization ) ကိုပထမဖြဲ႕ၿပီးေနာက္ေေတာ့ ေကအုိင္အိုလက္ေအာက္ခံ ေကအုိင္ေအ( Kachin Independent Army)ကိုဖြဲ႕စည္း ခဲ့သည္။ စတင္ဖြဲ႕စည္းစက ေကအုိင္အိုတြင္လူႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္သာရိွေသာ္လည္း ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ဗုဒၶဘာသာကို ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ၿပ႒ာန္း ၿပီးခ်ိန္ တြင္မူ အင္အားသံုးရာေက်ာ္အထိတိုးလာခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္တြင္ပင္တရုတ္-ျမန္မာနယ္ နမိတ္စာခ်ဳပ္ကိုလက္မွတ္ေရးထိုးရာတြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းမွ ဖီေမာ္၊ ေဂၚလန္၊ ကန္ဖာသံုးနယ္ကို တ႐ုတ္ကို ေပးအပ္ခဲ့ရၿပီး တရုတ္ဘက္မွ နမ္းခမ္းဘက္မွ နယ္ေျ မ အခ်ိဳ႕၊ ၀ေဒသနယ္ေျမအခ်ိဳ႕ကို အျပန္အလွန္ေပးခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ဦးႏု အစိုးရက ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္တုိင္ပင္ျခင္းမရိွဘဲ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ သျဖင့္ ကခ်င္လူထုအတြင္း မေက်နပ္မႈမ်ားပိုမိုမ်ားျပားလာကဗန္းေမာ္၊ၿမစ္ႀကီးနားေဒ သမ်ားတြင္ပါ ေကအုိင္ေအတပ္ဖြဲ႕မ်ားဖြဲ႕စည္းႏုိင္ခဲ့သည္။ (ထိုသံုးနယ္ကို ေပးလိုက္ ရသည့္အတြက္ ျပန္ရသည့္ေဒသမ်ားက ပိုေကာင္းေသာ္လည္း ကခ်င္ျပည္သူမ်ား၏ သေဘာမပါသျဖင့္ နာက်ည္းဖြယ္ၿဖစ္ခဲ့ရသည့္သင္ခန္းစာယူၿပီး ယခုအေျခခံဥပေဒ တြင္ ျပည္နယ္၊ တုိင္းေဒသတစ္ခု ၏ နယ္နမိတ္ကိုၿပင္ဆင္ရန္လိုအပ္ပါကသက္ဆုိင္ ရာေဒသ ျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵခံယူၿပီးမွလုပ္ရမည္ဟုထည့္သြင္းၿပ႒ာန္းခဲ့သည္။ ) ေကအုိင္အိုႏွင့္ ပထမအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးမႈ ===================== ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၁ ရက္ေန႕တြင္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ၏ ကမ္းလွမ္း ခ်က္ကိုထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို စစ္ဆင္ ေရးမ်ားရပ္ဆိုင္းထားၿပီး လက္ရိွေနရာမ်ား၌ တပ္စဲြထားရန္၊ ေတာတြင္းလက္နက္ ကို္င္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကလာေရာက္ဆက္သြယ္ပါက အကူအညီေပးရန္၊ ရန္ကုန္သို႕ လာေရာက္ႏုိင္ေရး စီစဥ္ေပးရန္ညြန္ၾကားခဲ့သည္။ ထိုသို႕လာေရာက္ေဆြးေႏြးရာတြင္ ေကအုိင္အိုဘက္က ေဇာ္ဒန္ဦးစီးေသာအဖြဲ႕ လည္း လာေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ေဆြးေႏြးမႈကို ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႕တြင္ စတင္ခဲ့သည္။ ထိုေဆြးေႏြး ပြဲတြင္ ေကအုိင္အိုက ေအာက္ပါအခ်က္ မ်ားကို တရားေသစြဲကိုင္တင္ျပခဲ့သျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဘက္က ႏို၀င္ဘာ လ ၁၅ ရက္ေန႕တြင္ေဆြးေႏြးပြဲကိုရပ္ဆုိင္းခဲ့ရသည္။ (၁) တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား အားလံုး ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ေပးရန္ႏွင့္ ခြဲထြက္ ခြင့္ျပဳရန္။ (၂) သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ထူေထာင္ခြင့္ျပဳရန္။ (၃ ) ဗမာျပည္ႏွင့္ ကခ်င္ျပည္အၾကား ႏွစ္ျပည္ေထာင္ ဆက္ဆံေရးစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ ထိုးရန္။ ေကအိုင္အိုႏွင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးမႈ ===================== ဒုတိယအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးမႈမွာ လမ္းစဥ္ပါတီလက္ထက္ၿဖစ္သည္။၁၉၆၈ ခုႏွစ္၌ ျမန္ မာႏုိင္ငံအေရွ႕ေျမာက္ဘက္ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္းသို႕တရုတ္ႏုိင္ငံ၏အားေပးေထာက္ ခံမႈျဖင့္ ဗကပတပ္ဖြဲ႕မ်ားဝင္ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ဗကပႏွင့္ေကအိုင္ေအတို႕ ၾကား ကြတ္ခိုင္၊ တာမိုးညဲ ေဒသတြင္ နယ္ေျမလုတုိက္ပြဲမ်ားအျပင္းအထန္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ ေကအုိင္အိုအဖြဲ႕အတြင္း ဂ်င္းေဖာမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ား၏ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒက်င့္ သံုးမႈကို မေက်နပ္သျဖင့္ ဦးစခုန္တိန္ယိန္း ေခါင္းေဆာင္သည့္ မ႐ူႏွင့္လခ်ိတ္အုပ္စု မ်ားခြဲထြက္ၿပီး ဗကပႏွင့္ပူးေပါင္းသြားသျဖင့္ ျမစ္ႀကီးနား၊ ၀ိုင္းေမာ္ေဒသတြင္ပါ ဗကပႏွင့္ ေကအုိင္ေအၾကားနယ္ေျမလုတိုက္ပြဲမ်ားၿဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႕ ဗကပ ဘက္က ဖိအားမ်ားလာခ်ိန္တြင္ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးပိုင္းတြင္ ေကအုိင္ေအက တပ္မ ေတာ္ႏွ င့္အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေဆြးေႏြးရန္ကမ္းလွမ္းခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တပ္မေ တာ္က ယာယီအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို လက္ခံျပီး ၇၂ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ေကအုိင္အို ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေ၀းက်င္းပႏုိင္ရန္အတြက္ ေကအုိင္အိုေခါင္းေဆာင္မ်ား နွင့္ တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို တပ္မေတာ္ထိန္းသိမ္းထားသည့္ နယ္ေျမမ်ားမွ ျဖတ္သန္းၿပီး တရုတ္ နယစပ္သို႕ခရီးသြားခြင့္ၿပဳခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ေကအုိင္အိုက ထိုခြင့္ျပဳခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ ဖားကန္႔ေဒသမွေက်ာ က္စိမ္းမ်ားႏွင့္ ေမခ၊မလိခၾကား ႀတိဂံေဒသမွ ဘိန္းမ်ားကိုပါသယ္ယူသြားၿပီး ရန္ပံုေ ငြရွာေဖြျခင္း၊ တပ္မေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္နယ္ေျမမ်ားအတြင္းဝင္ေရာက္ ကာ ေက်းရြာကာကြယ္ေရးအဖဲြ႕မ်ားဖြဲ႕စည္းျခင္းတို႔ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္အျပင္ တပ္မဟာ(၄) ကိုလည္းတိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ဂတိမတည္ဘဲအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို အသံုးခ်ၿပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ဆက္လက္ေဆြးေႏြးရမည့္အစားတပ္တိုးခ်ဲ႕ေရးကို သာ လုပ္ေဆာင္လာခဲ့သည့္အတြက္ ထိုႏွစ္ေအာက္တုိ္ဘာလတြင္ တပ္မေတာ္ဘက္ က အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကိုဖ်က္သိမ္းခဲ့ရၿပန္သည္။ ေကအုိင္အုိႏွင့္ တတိယအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးမႈ ====================== လမ္းစဥ္ပါတီလက္ထက္ ႏုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီ အမိန္႕ ၂/ ၈၀ နဲ႕ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာ ခြင့္ေၾကညာေပးျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ေကအုိင္ေအက ၾကားလူၾကီးမ်ားကတဆင့္လာ ေရာက္ဆက္သြယ္သည့္အတြက္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႕မွ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၃၁ ရက္ေန႔အထိ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ အစပိုင္း တြင္ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕၌ေတြ႕ဆံုခဲ့ျပီးေနာက္ ေအာက္တိုဘာ ၁၈ ရက္ေန႕တြင္ ေက အုိင္အို ဥကၠဌ ဦးဘရန္ဆိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေသာအဖြဲ႕ကို ရန္ကုန္ျမိဳ႕သ႔ို ဖိတ္ေခၚျပီး ပါတီဥကၠဌႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတၾကီး ဦးေန၀င္းကိုယ္တုိင္ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ႏွင့္ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕မ်ားတြင္ ေလးၾကိမ္ထပ္ေဆြးေႏြးၿပီးသည့္ေနာက္ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႕တြင္ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားကိုသေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။ ထိုကာလအတြင္း ယာယီအပစ္အခတ္ ရပ္စဲမႈကို ျပဳလုပ္ထားခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရဘက္မွ သေဘာတူညီခဲ့သည့္ အခ်က္မ်ား ============================= (၁) ေကအိုင္အို တပ္ဖြဲ႕မ်ား၏ လက္နက္မ်ားအား ဗကပရန္ကို ကာကြယ္ႏိုင္ရန္အ တြက္ အခ်ိန္ကာလအကန္႔အသတ္ျဖင့္ ဆက္လက္ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ၿပဳ႐ုံသာမက လို အပ္ပါက အဆင့္ဆင့္ညိႇႏိႈင္းၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္က ေကအိုင္အိုအဖြဲ႕တြင္ပါဝင္ခဲ့သူမ်ား ကို ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႕တြင္လည္းေကာင္း၊ ျပည္သူ႔ရဲတပ္ဖြဲ႕တြင္လည္းေကာင္း၊ လံု ထိန္း တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား အျဖစ္လည္းေကာင္းေျပာင္းလဲတာ၀န္ေပးမည္။ (၂) ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူ႔ေကာင္စီအဆင့္ဆင့္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ပြဲ မ်ားတြင္ပါဝင္အေရြးခံ၍ ေဒသဆုိုင္ရာအေရးကိစၥမ်ားတြင္ ကိုယ္တုိင္ကုိယ္က် ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရရွိလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ျပဳ မည္။ (၃) လမ္းစဥ္ပါတီႏွင့္လမ္းစဥ္ပါတီ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ေတာင္သူ လယ္သမားႏွင့္ အလုပ္သမားအစည္းအ႐ုံးတြင္ပါဝင္လႈပ္ရွားခြင့္ၿပဳမည္။ (၄) ေကအုိင္အုိ၊ ေကအုိင္ေအအဖြဲ႔အစည္းဝင္မ်ားအတြက္ စားဝတ္ေနေရးကုိ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေဆာင္ရြက္ေပးမည္။ (၅) ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရၿပီး ေအးခ်မ္းသည္ႏွင့္အမွ် ကခ်င္ျပည္နယ္၏ စီးပြားေရး၊က်န္းမာ ေရး၊ ပညာေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အစရွိသည့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပုိမုိ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္မည္။ (၆) ေကအုိင္အုိ အဖြဲ႔မွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူၿပီးေနာက္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္း ခ်က္ႏွင့္မဆန္႔က်င္ေစဘဲလ်က္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္း မ်ားတြင္ ပါ၀င္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ခြင့္ျပဳမည္။ (၇) ေကအုိင္အုိ အဖြဲ႔၀င္မသန္မစြမ္းၿဖစ္သူမ်ားကုိပါ ေဆးဝါးကုသေပးမည္။ (၈) ပုဂၢိဳလ္အလိုက္တတ္ကၽြမ္းထားေသာ အရည္အခ်င္းအလုိက္ သင့္ေလ်ာ္မည့္ေနရာ မ်ားတြင္ ျပန္လည္တာ၀န္ေပးအပ္မည္။ (၉) ေကအုိင္အုိ၊ ေကအုိင္ေအ အဖြဲ႔အစည္းထဲမွပညာကုိဆက္လက္ သင္ၾကားလိုသူ မ်ားအတြက္ (၁၀) တန္းေအာင္မူလရရွိထားေသာ အတန္းထက္ႏွစ္တန္းတင္၍ သင္ ၾကားယူခြင့္ၿပဳမည္။ (၁၀) ေကအုိင္ေအကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ မတရားအသင္း ဥပေဒပုဒ္မ ၁၇/၂ ႏွင့္ ဖမ္း ဆီးထားသူမ်ားကုိလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ အမိန္႔ (၂/၈၀)လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ တြင္မပါေသးပါက ထပ္မံလႊတ္ေပး မည္။ (၁၁) ေကအုိင္အုိအဖြဲ႔တြင္ ကုိယ္ပုိင္ေငြေၾကးရွိေနလွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္ဘဏ္တြင္ထည့္ သြင္း၍လိုအပ္သလို လြပ္လပ္စြာသုံးစြဲခြင့္ၿပဳမည္။ (၁၂) ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရသည့္အခါ ေကအိုင္အုိႏွင့္ ေကအုိင္ေအအဖြဲ႔အစည္းထဲမွ ျပည္ တြင္းျပည္ပရွိသူမ်ားျမန္မာႏုိင္ငံသို႕ ျပန္လာႏုိင္ရန္စီစဥ္ေပးမည္။ ေကအုိင္ေအအဖြဲ႕ဘက္မွ သေဘာတူညီခဲ့ေသာအခ်က္မ်ား ============================== (၁) သီးျခားကခ်င္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံထူေထာင္ေရးဟူေသာလမ္းစဥ္ကိုစြန္႔လႊတ္ သည္။ (၂) ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို လက္ခံယံုၾကည္သည္။ (၃) တစ္ပါတီစနစ္ကို လက္ခံသည္။ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႕မွာ အစိုးရ၊ ေကအုိင္အိုနဲ႕ ၾကားလူႀကီးေတြက အခုသေဘာတူ ညီခ်က္ေတြရၿပီးၿဖစ္တဲ့အတြက္ ဧျပီလ ၁၀ရက္ေန႕ ျမစ္ႀကီးနားမွာသေဘာတူ လက္ မွတ္ထိုးရန္၊ ျပီးပါက တုိင္းျပည္သို႕ထုတ္ျပန္ေၾကညာရန္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။ ထို႕ေနာက္ ေကအိုင္ေအ ဥကၠဌ ဦးဘရန္ဆိုင္းႏွင့္အဖြဲ႕ ေကအုိင္အိုဌာနခ်ဳပ္ရိွရာ ပါဂ်ိဳ သို႕ၿပန္သြားခဲ့သည္။ ဦးဘရန္ဆိုင္းအဖြဲ႕ၿပန္သြားျပီးေနာက္ လက္မွတ္ထိုးမည့္ အခ်ိန္ကို ေမလ ၁၅ ရက္ ေန႕အထိ တိုးျမွင့္ေပးရန္အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ ထိုအခ်က္ကို အစိုးရဘက္မွ သ ေဘာတူညီခဲ့ျပီးေနာက္ ေမလ ၁၁ ရက္ေန႕တြင္ ေကအိုင္အုိအဖြဲ႕က ကခ်င္ျပည္နယ္ အား ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ျပည္နယ္အျဖစ္သတ္မွတ္ေပးေရးအတြက္ ႏုိင္ငံေရး ေျပလည္မႈရသည္အထိ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးရန္ဆိုသည့္အခ်က္ကို ထပ္မံျဖည့္စြက္ ေပးမွသာ မူလသေဘာတူညီခ်က္ကိုလက္ခံႏုိင္မည္ၿဖစ္ေၾကာင္းၿပင္ဆင္အေၾကာင္း ၾကားလာခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾကားလူႀကီးမ်ားက ကိုးလၾကာေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးုလုပ္ငန္း မ်ားမပ်က္ျပားေစရန္အတြက္အခိ်န္တိုးေပးရန္ ႏုိင္ငံေတာ္ကို တင္ျပသည့္အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ဘက္က ေမလ ၃၁ ရက္ေန႕အထိ တိုးေပးခဲ့ၿပီး ႏွစ္ဘက္ေတြ႕ဆံုေဆြး ေႏြးမႈကို ေမလ ၂၅ ရက္ေန႕တြင္ထပ္မံၿပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထိုအစည္းအေ၀းတြင္ ကခ်င္ ၾကားလူႀကီးမ်ားက ေကအုိင္အိုမွတင္ျပသည့္ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (သို႕) ကိုယ္ပိုင္ စီမံခန္႕ခြဲေရး ျပည္နယ္ သတ္မွတ္မႈမွာ အျခားျပည္နယ္ မ်ားႏွင့္ပါသက္ဆုိင္ေနသျဖင့္ လႊတ္ေတာ္မွတဆင့္ ျပည္သူ႕ဆႏၵခံယူၿပီး လုပ္ေဆာင္ ရမည့္ အေျခအေနရိွေၾကာင္း၊ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ကခ်င္ျပည္နယ္ အတြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ၿပီးသည့္ေနာက္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၃၉ ၊ ၃၁ ႏွင့္ အခန္း ၁၅ ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ကခ်င္ျပည္နယ္ကို ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရၿပည္နယ္ဟု အမည္သတ္မွတ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဆက္လက္ေဆာင္ ရြက္သြားရန္မူအားျဖင့္ သေဘာတူညီသည္ဟုဆံုးျဖတ္သင့္ေၾကာင္းအၾကံျပဳခဲ့သည္။ ထိုအၾကံျပဳခ်က္ကို အစိုးရကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕မွလက္ခံခဲ့ေသာ္လည္း ေကအိုင္အို ဘက္မွဗဟိုသို႕ၿပန္လည္တင္ျပမည္ဟုသာေဆြးေႏြးၿပီးၿပန္သြားခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ ထပ္မံလာေရာက္ဆက္သြယ္ျခင္းမရိွသည့္အတြက္ ဇြန္လ ၁ ရက္ေန႕တြင္ ယာယီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားမႈကိုပယ္ဖ်က္ေၾကာင္းအစိုးရဘက္က အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ ဗကပႏွင့္ ေကအုိင္အို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ====================== ထုိကဲ့သို႕အစိုးရႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေနခ်ိန္တြင္ ေကအုိင္အိုသည္ တစ္ဘက္က လည္း ဗကပႏွင့္ေဆြးေႏြးမႈမ်ားၿပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၈၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ ဗကပ ဥကၠဌ ဘသိန္းတင္ႏွင့္ ေကအုိင္အိုဥကၠဌ ဘရန္ဆိုင္း၊ ေကအိုင္ေအစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ေဇာ္ မိုင္တို႕ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး ေကအုိင္ေအနယ္ေျမအတြင္းသို႕ ဗကပမ်ားဝင္မလာ ရန္၊ ဗကပမ်ားၿဖတ္သန္းလိုက ေကအိုင္ေအခြင့္ျပဳခ်က္ရယူရန္ႏွင့္ ေကအုိင္အို အဖဲြဲ႕ အတြက္ ဗကပကလက္နက္ေထာက္ပံ့ေပးရန္ သေဘာတူညီခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ စစ္ကုိင္းတုိင္း အင္းေတာ္၊ ဗန္းေမာက္ေဒသ(ယခင္ဗကပ ျမစ္ဖ်ားတိုင္း) သို႕ၿပန္လည္ေၿခကုတ္ယူရန္ ဝင္ေရာက္လာသည့္ ဗကပ ရင္း ၁၈၀၊ အင္အား ႏွစ္ရာ ေက်ာ္ကို ရွမ္းျပည္နယ္ေၿမာက္ပိုင္းမွ စစ္ကုိင္းတုိင္း အင္းေတာ္ေဒသ ေရာက္သည္ အထိ ေရႊလီျမစ္ကို ျဖတ္ကူးရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ဧရာ၀တီျမစ္ကို ျဖတ္ကူးရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ မႏၲေလး ျမစ္ႀကီးနား ရထားလမ္းကုိၿဖတ္ကူးရာတြင္လည္းေကာင္း ေကအုိင္ေအ ဝတ္စံုမ်ားဝတ္ဆင္ေစၿပီး ေကအိုင္ေအ တပ္ဖြဲ႕မ်ားက အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားမႈကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ လက္ဆင့္ကမ္းပို႕ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ ထို႕ျပင္ တပ္မေတာ္၏ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ေကအုိင္ေအဗဟိုတြင္ အစည္းအေ၀း တက္ရန္ ေရာက္ရိွေနေသာ ေကအုိင္ေအ တပ္မဟာ ၁၊ ၂၊ ၃ ႏွင့္ ၄ တို႕မွ တပ္မဟာ မွဴးမ်ားႏွင့္္ တပ္ဖြဲ႕မ်ား မိမိတို႕ ေဒသသို႕ၿပန္ ရာတြင္ တပ္မေတာ္မွထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ နယ္ေျမမ်ားကို ျဖတ္သန္းသြားခဲ့သည္။ ထိုအဖြဲ႕မ်ားခရီးသြားရာတြင္ စစ္သည္တစ္ဦး လွ်င္ေသနတ္ႏွစ္လက္ႏႈန္း၊ အထမ္းသမားတစ္ဦးလွ်င္ ေသနတ္ ေလးလက္ႏႈန္းျဖင့္ ဗကပမွ ေထာက္ပံ့သည့္ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားကို ျပန္လည္သယ္ေဆာင္သြားသည္ ကို တပ္မေတာ္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကေတြ႕ရိွခဲ့ရသည္။ ေဆြးေႏြးပြဲကာလတြင္ပင္ နာဂေသာင္းက်န္းသူေခါင္းေဆာင္ အိုက္ဇက္ကို ေကအုိင္ အုိ ဗဟုိသို႕ေခၚယူၿပီး ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရး ျပဳလုပ္ရန္ေဆြြးေႏြးျခင္း၊ တပ္မဟာ ၂ မွ တဆင့္ လက္နက္မ်ား ေထာက္ပ့ံျခင္းတို႕ကိုလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးမႈႏွင့္ ၂၀၁၁ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားနဲ႕ ပတ္ သက္သည့္အခ်က္မ်ားကိုသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ပါၿပီးၿဖစ္သည့္အတြက္ ထပ္ မေရးေတာ့ပါ။ျဖစ္ၿပီးခဲ့သည့္ သမုိင္းမ်ားကို ျပန္လည္ဖတ္႐ႈၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အစိုးရဘက္မွသာတာ၀န္ရိွသည္မဟုတ္ တစ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဖက္ကလည္း ေစတနာမွန္ဖို႕လိုသည္ကို သိရိွေစရန္အတြက္ ေရးသားလိုက္ရေပသည္။ (အဏၰ၀ါစစ္သည္)
No comments:
Post a Comment