KIA ဖမ္းဆီးခံ ရွမ္းတုိင္းရင္းသူတစ္ဦး၏ ကိုယ့္ေတြျဖစ္ရပ္ အပို္င္း(၂)
14.12.2014 ကၽြန္မတို႔ KIA တပ္ရင္း(၅)ဌာနခ်ဳပ္မွာ တပ္သားသစ္သင္တန္းကြင္း ေနရာကို ေပါင္းျမက္ရွင္းလင္းၿပီး တဲေဆာက္ျခင္းစတဲ့ အလုပ္ေတြေန႔ မနား ညမနား လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ကၽြန္မအပါအ၀င္ ဖမ္းဆီးခံထားရတာ ေယာက်္ား ၄၀ ဦးနဲ႔ မိန္းမ ၉ ဦး၊ ကၽြန္မတို႔ အရင္ ဖမ္းထားတဲ့ လူ(၂၀)ဦး အားလံုးေပါင္း ၆၉ ဦးနဲ႔ စစ္သင္တန္းဖြင့္ ခဲ့ပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၁ ရက္ေန႔မွာ ပါရွင္။ ကၽြန္မတို႔ သင္တန္းသား ၆၉ ေယာက္ကို တပ္စု ၄ စုခြဲၿပီး တပ္စုတစ္စု လွ်င္ တပ္ စိတ္ႏွစ္စိတ္ခြဲထားပါတယ္။ သင္တန္းသား တစ္ဦးခ်င္းစီကို ျခင္းေထာင္ ၁ လံုး၊ ေစာင္ပါးပါးေလး ၁ ထည္၊ KIA ယူနီေဖာင္း ၁ စံု၊ ေတာစီးဖိနပ္ ၁ ရံ၊ ညွပ္ဖိနပ္ ၁ ရံ၊ ဆပ္ျပာနဲ႔သြားတိုက္ေဆး ဒါပဲထုတ္ေပးပါတယ္။ အဲဒီအလုပ္ကို လုပ္ရမယ္ ဆိုေတာ့ ကၽြန္မျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသဖုိ႔အထိေတာင္ စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင္တန္းသူမ်ားက ၀ိုင္း၀န္းနားခ်လို႔ ကၽြန္မ လူ႔ေလာကထဲမွာ အသက္ရွင္ ေနခြင့္ရခဲ့တာပါ။ သင္တန္းခ်ိန္ေတြမွာ စာေတြသင္ေပမယ့္ ကၽြန္မဘာမွကို စိတ္မ၀င္စားပါဘူး၊ အဲဒီသင္တန္းမွာ ကတုတ္က်င္းေတြ တူးရ ပါတယ္။ တူးၿပီးသား ကတုတ္က်င္း ေတြထဲမွာ သင္တန္းသား ၇ ဦး အလွည့္က် ကင္းေစာင့္ခုိင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျမြလိမ္ေျမြေကာက္ ခ်ီတက္နည္း၊ တုိက္နည္းခို္က္နည္းေတြလည္း လုပ္ရပါတယ္၊ ကၽြန္မတို႔ မိန္မသားေတြအဖို႔ အဲဒီဟာ ေတြလုပ္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ငရဲခန္းကို အရွင္လတ္လတ္ေရာက္ေနသလိုပါပဲရွင္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ သင္တန္းဆင္းပြဲျပဳလုပ္ပါတယ္။ သင္တန္း တက္ေနတဲ့ကာလမွာလည္း ဒဏ္မခံႏုိ္င္လို႔ ထြက္ေျပးတဲ့သူေတြရွိပါတယ္။ သင္တန္းသား ၉ ဦး ထြက္ေျပးေပမယ့္ ျပန္အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ သင္တန္းကြင္း အလယ္ မွာရွိတဲ့ လက္၀ါးကပ္တိုင္မွာ ႀကိဳးတုပ္ၿပီးေတာ့ သင္တန္းသားေတြကုိ တုတ္နဲ႔ တစ္ခ်က္စီရိုက္ခုိင္းပါတယ္။ သင္တန္း တက္ေနတဲ့ ကာလမွာ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ျပန္လႊတ္ေပးျခင္းခံရသူေတြ၊ ေသဆံုးသူေတြလည္းရွိခဲ့ပါတယ္။ ထြက္ေျပး သြားလို႔ အရိုက္ခံရတဲ့ သင္တန္းသား ၉ ေယာက္ကိုေတာ့ အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ ခ်ဳပ္ထားၿပီး အစာငတ္ေရငတ္ ထားတာျမင္ ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ဘ၀တူခ်င္းမို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေပမယ့္ သူတို႔ အတြက္ ဘာမွလုပ္မေပးႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ သင္တန္းမဆင္းမီ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕နယ္မွာေနတဲ့ သားငယ္ဆိုတဲ့လူကို အူအတက္ ေပါက္လို႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေသြး ကင္ဆာရွိလို႔ ဆိုၿပီးျပန္လႊတ္ေပး တာသိလိုက္ရပါတယ္။ သူတို႔ျပန္သြားေတာ့ ငါ့မွာအဲဒီလိုေရာဂါျဖစ္ရင္ ေကာင္းမွာပဲဆိုၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ဘ၀မွာေတြးမိေတြးရာေတြးခဲ့ပါတယ္။ ျမေစတီေက်းရြာမွာေနတဲ့ ေယာထံုကို သင္တန္းဆရာ ဆန္းေအာင္က ဗိုက္ကုိ ဒူးနဲ႔တိုက္လို႔ ဆီးအိမ္ကြဲၿပီး ေသဆံုးသြားပါတယ္။ ကာယကံရွင္ မိသားစုအတြက္ ေတာ့ ေတာထဲ ေတာင္ထဲမွာ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေသဆံုးသြားတာကို မသိရရွာပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြဟာ ကၽြန္မဘ၀အတြက္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုတဲ့စိတ္ကလြဲ ၿပီး အျခားဘာမွ မစဥ္းစားႏို္င္ေတာ့ပါဘူးရွင္။ နန္းျမစန္း 
No comments:
Post a Comment